
Wywiad:
Dramaterapia – sztuka stawania siÄ™ sobÄ….
Jestem zarejestrowanym Arteterapeutą - Dramaterapeutą, w Health and Care Professions Council (HCPC) oraz członkiem British Association of Dramatherapists (BADth) i Polskiego Stowarzyszenia Dramaterapii. W pracy terapeutycznej kieruję się normami Kodeksu Etyki Zawodowej HCPC oraz BADth. Studia magisterskie (Master of Arts) z Dramaterapii ukończyłem na wydziale Psychologii Uniwersytetu Roehampton.
859
Posiadam kilkuletnie doświadczenie w pracy terapeutycznej z następującymi problemami: depresja, zaburzenie dwubiegunowe (bipolar), samookaleczenia, żałoba, stres, niska samoocena, lęki, wstydliwość. Doświadczenie terapeutyczne zdobyłem pracując w NHS, ośrodkach społecznych oraz szkołach.
Obecnie prowadzę terapię indywidualną i grupową z osobami dorosłymi, młodzieżą oraz dziećmi. Prowadzę także warsztaty rozwoju osobistego dla dorosłych, których celem jest budowanie pewności siebie. Mój gabinet znajduje się w Pn-Wsch Londynie, w South Woodford.
Pochodzę z Gdańska, gdzie studiowałem Politologię na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego i gdzie, jako członek studenckiej grupy teatralnej, po raz pierwszy doświadczyłem terapeutycznego działania teatru. Dzięki zaangażowaniu w trening aktora, improwizacji oraz eksperymentowaniu na scenie z różnymi rolami, udało mi się zdystansować do moich problemów, 'przepracować' je i spojrzeć na nie z innej perspektywy.
Doświadczenia teatralne doprowadziły mnie do interesujących pytań i spostrzeżeń. Na przykład, podczas improwizacji zawsze czułem się pewny siebie, twórczy i ekspresywny. Czułem, że dla mojej kreatywności nie ma żadnych ograniczeń, że na scenie mogłem zrobić praktycznie wszystko o czym pomyślałem, natomiast w życiu codziennym wcale tak nie było: brakowało mi pewności siebie, a twórczość i ekspresja nie przybierały żadnej formy. Z czasem zorientowałem się, że odgrywanie ról, których w życiu codziennym nigdy nie odważyłbym się spróbować oraz improwizacja przyczyniły sie do odblokowania wewnętrznych barier. Stałem się bardziej spontaniczny, twórczy pewniejszy siebie i ogólnie bardziej zadowolony z życia.
Procesy twórcze, w których miałem okazję uczestniczyć pomogły mi przetrwać trudne chwile, a także doprowadziły do pewnego rodzaju katharsis
i przemiany osobistej. Dzięki nim pojawił się także pomysł, żeby studiować dramaterapię. Musiały jednak minąc prawie dwie dekady, aby urzeczywisnić mój pomysł.
W międzyczasie mieszkałem w Londynie i pracowałem tam jako nauczyciel dramy i przedmiotów humanistycznych w gimnazjach, w szkołach specjanych dla dzieci i młodzieży, a także w ośrodkach dla tzw. 'trudnej młodzieży'. Podróżowałem, działałem w londyńskiej grupie teatralnej 'Para Active'
i ukończyłem studia magisterskie z Cywilizacji Klasycznej na Wydziale Historii w Birckbeck College.